IP: 124.*.*.* India

பொக்குவின் கவிதை அருமை !! அருமை !!

இன்று ஆட முடியவில்லையே என்பது உனது ஏக்கம். ஆடுவதை பார்க்கவும் முடியவில்லையே என்பது எனது ஏக்கம்...

IP: 125.*.*.* Hong Kong

அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்.

மச்சான் பழைய நினைவிற்கு எங்களை எடுத்து சென்று விட்டாய், நன்றி.

அது ஒரு அற்புதமான காலம், மலரும் நினைவுகள்.

அறியாமல், விளையாட்டு தனமாக சிறு தவறுகள் செய்து விட்டோம். அல்லாஹ் பிழை பொருப்பானாக, ஆமீன்.

நமது இளமை கால சமுதாய சேவைகளை கவியாக எழுதுங்கள்.

உனது நண்பன்
V.M.T.முஹம்மது ஹசன்

IP: 180.*.*.* India

பொக்குவின் தாகம் புரிந்துவிட்டது. தான் இளம்வயதில் ஆடியதையும், விளையாடியதையும் வர்ணித்த கவிதை கண்டு பூரித்தேன்.

இன்னும் நீன் விளையாடிய ஆட்டங்களை விட்டு இருகிரா, அடுத்து விட்ட ஆட்டத்தை தொடர்கவிதையாக எதிர்பார்கிறேன்.

அதோடு இன்றைய மக்களின் மின்பொருள் உபயோக ஆட்டத்தையும் சித்தரித்து கவிதை தொகு.

IP: 83.*.*.* United Arab Emirates

இரண்டு நிமிடம் இந்த பதிவை படித்ததில் நம்மை இருபது ஆண்டுக்கும் முன்னால் கொண்டுபோய் விட்டது என்றால் மிகையாகது.

எவ்வளவு மாற்றங்கள் இந்த குறுகிய காலத்தில். எவ்வளவு இழப்புகள். மாற்றம் ஒன்று தானே மாறி கொண்டு இருக்கும்.

வேற ஊர்களில் எப்படி என்று தெரியாது அனால் நம்ம ஊரில் அதுவும் தெருவுக்கு தெரு seasonal games நம்மை குதுகூல படுத்தும்.

விடுமுறை என்று வந்தால் இரு வேலை உணவுக்கும் மட்டுமே வீட்டில் தஞ்சம் புகுவோம். ரோட்டில் காட்டானை போல சுற்றிய காலம் அது. நினைக்கும் போதே எவ்வளவு சந்தோசம். எவ்வளவு ஆனந்தம்.

இப்படி எவ்வளவோ .....

எழுத்தாளர் பொக்கு முஹம்மத் மொஹிதீன் அவர்களுக்கு வாழ்த்துகளும் நன்றிகளும் எம்மை இளமை பருவத்தின் அழகை அசை போடா வைத்ததற்கு.

IP: 78.*.*.* Saudi Arabia

"அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்."

நண்பன் மம்மி எழதியது, சிறு வயதிற்கு சென்று வந்தது போல் உள்ளது, சுமார் 22 வருடம் கடந்து என் கைபேசி இலக்கத்தை எடுத்து உரையாடி மகிழ்ந்தது எனக்கு உண்மையில் மகிழ்ச்சி!!!!! அத்துடன் கால் பந்து விளையாட்டில் உனக்கு நான் தண்ணீர் காட்டியதை மறந்து விடாதே! அத்துடன் நீ வேறு யாருக்கோ கல்லை விட்டு என் மண்டை உடைத்ததை, தெரு கூடி, உன்னை தேடி, சத்தம் போட்டது மற்றக முடியாத உண்மை மம்மி அப்பா!!!

அன்புடன் உன் பாலிய நண்பன்,

சூப்பர் இப்ராகிம். எஸ். எச்.
ரியாத். சவுதி அரேபியா.

IP: 188.*.*.* Oman

இன்று ஆட்டம் மற்றும் மறையவில்லை, மரியாதை, ஒழுக்கம் என அனைத்தும் மறைந்து வருவது வருதமானதுதான்.

இதுவெல்லாம் மறைந்ததற்கு என் மனதில் படும் முக்கிய காரணம் உலகளாவிய மாற்றங்களும், நம் மக்கள் தொழில் துறையில் இருந்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக விலகி, காரணம் பல சொல்லி பிள்ளைகளுக்கு பெற்றோரின் தொழிலில் இடுபடுத்தாதுதான். படித்தால் மட்டுமே வாழ்வு என்று சொல்லி முதலாளிகளாக இருந்தானாம் தொழிலாளர்களாக மாறிவிட்டோம்.

LKG - ல் இருந்தே படிப்பு படிப்பு என இன்று குழைந்தைகள் படும் பாடு வருத்தத்திற்கூறியதே. இதற்கு இன்றைய பெற்றோர்களில் எவரும் விதிவிலக்கல்ல. குறிப்பிட்ட பருவம் வரை நாம் எந்த கவலையும் இல்லமால் இருந்தோம் (எப்படியும் தோல் அல்லது கல் வியாபாரம்).

இன்றைய குழந்தைகளுக்கு சந்தோசம், மகிழ்ச்சி, அல்லது கவலையின்மை என்றால் என்னவென்று தெரியுமா என்பதே மிகப்பெரிய கேள்வி.

நவீன மாற்றத்தால் இயற்கையின் பரிசுகளை (உ.ம். தண்ணீர்) விலைக்கு வாங்கும் நிலை. தேவைக்கும், சுகத்திற்கும் வைத்து இருந்த நிலம் இன்று வியாபார பொருள்.

மாற்றம் ஒன்றே மாறாதது. இன்ஷாஅல்லாஹ், பழைய காலங்கள் திரும்பும் என்ற நம்பிக்கையில்.

IP: 188.*.*.* Saudi Arabia

இப்போதுள்ள இளைஞர்கள் இதைப்படித்தால் என்னமோ கிரிக்கி இருக்கிறாரே,இதெல்லாம் என்ன என்று கேட்கும் அளவிற்கு இந்த விளையாட்டெல்லாம் ஒரேடியாக ஓடிஒழிந்து மறைந்து விட்டது!

இவையெல்லாம் வெறும் விளையாட்டுமட்டுமல்ல,அதை விளையாடும் பொழுது ஏற்பட்ட இனபுரியா சந்தோசம் உற்சாகம் அதை வாழ்நாளில் எப்பொழுது நினைத்துப்பார்த்தாலும் ஒரு ஏக்கம் கலந்த ஏமாற்றம்.இந்த இளமைபருவத்திற்கு திரும்ப எந்த வழியும் இல்லையா என்னிறைவா என்று நடக்க முடியா அந்த பசுமை கால நினைவுக்காக நம் மனதை பைத்தியமாக்கும் உணர்வு.

ஆனால் இப்பொழுதுள்ள இளைஞர்களிடம் என்னத்தை பார்க்கமுடிகிறது, இருபத்திநாலுமணி நேரமும் கைப்பேசியும் கனணியை கைப்பிடித்தலும் தான் அவர்கள் பொழுதுபோக்கு உலகம், விளையாட்டு, இன்னும் எத்தனை வருடங்கள் கழித்து அவர்கள் இளமைபருவத்தை எண்ணிப்பார்த்தாலும் அதில் வெறும் வெறுமையையும்,எந்த மகிழ்வும் இல்லாமை என்ற இயந்திர இயக்க நிகழ்வைத்தான் அவர்களால் குறிப்பிட முடியும்!

தம்பி முஹம்மத் மொஹிதீன் உடைய ஆக்கம் அருமையிலும் அருமை. என்னை எங்கேயோ இழுத்துக்கொண்டு போனது மட்டுமல்ல எதைஎதையோ நினைத்து இனம் புரியா மகிழ்வில் மிதந்த நான் ,அப்படியா அசந்து விட்டேன் அரைத்துளி ஆனந்த கண்ணீர் விழிக்கதவை திறந்து வெளியே எட்டிப்பார்த்து விட்டது. என்னிதைய பாராட்டுக்கள் தம்பிக்கி. இன்னும் எழுது ஏனைய தலைப்புக்களில்! அல்லாஹ் அனைத்தும் அறிந்தவன்!

அன்புடன்
முஹம்மது ஆதம் சுல்தான்! . .

IP: 212.*.*.* Saudi Arabia

நண்பன் பொக்கு கவிதை மிக அருமை. அந்த நாள் நினைவுகள் ஊசலாடியது.நன்றி நண்பனே .தொடரட்டும் நின் கவிப்பணி.

IP: 78.*.*.* Saudi Arabia

அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்.

அருமை காக்கா,

உங்கள் கவிதை எதுகை மோனை நடை சூப்பர் . எனது HIGHLIGHT PART இது தான் .

குருவி பற பற
கொக்கு பற பறவென
ஆசையாய் ஆடிய விதம்
பொக்குவின் மனதில்
ஓசையாய் ஒலிக்கின்றது!

IP: 204.*.*.* United States

அவர்கள் வரம் வாங்கி வந்தவர்கள்

வெயிலில் காய்ந்து
மழையில் நனைந்து
விளையாடி உடலையும்
விருந்தோம்பி மனதையும்
பலப் படுத்திக் கொண்டார்கள்.
நோய் எதிர்ப்பு சக்தியை
மருந்தின்றி -
சுற்றுச் சூழலை சொந்தமாக்கி
வளர்த்துக் கொண்டார்கள்

சிறியார்கள் மரியாதையையும்
பெரியவர்கள் அன்பையும்
பரிமாறி - பரிமாறி - இரத்தம் தாண்டியும்
பந்தம் வளர்த்தார்கள்

இன்றும் இரும்பாய் - காக்கும்
இந்த ஊருக்கான சுவர்
ஒற்றுமையை கொண்டே கட்டப்பட்டது.

ஆம்
அவர்கள் வரம் வாங்கி வந்தவர்கள் தான்.

எந்த சொல்
எந்த வார்த்தை
ஆத்மாவின் அந்தப்புரத்தை
வருடிச் செல்லுமோ
அதுவே கவிதை
எனில்
நண்பரின் கவிதை
அதை ஆர்ப்பாட்டமாகவே
செய்து முடித்திருக்கிறது..........

வாழ்த்துக்கள்

IP: 223.*.*.* India

உங்களை என் சாச்சப்பா என்று சொல்லிக் கொள்வதில் மிகவும் பெருமிதம் அடைகிறேன். கண்மணி நாயகம் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் மீதும் ஒரு முத்தான கவிதையை உங்களில் இருந்து விரைவில் வரும் என எதிர்பார்க்கிறேன். மாஷாஅல்லாஹ்! மிகவும் அருமை!!

IP: 93.*.*.* Saudi Arabia

அஸ்ஸலாமு அழைக்கும்....

என் காகா வின் கவிதை அருமை ...

படித்ததும் என் மனதில் ஒரு சந்தோஷம் இருந்தும் ஒரு வருத்தம் .. இப்படி பட்ட அனுபவங்கள் வரும் தலைமுறைக்கு கிடைக்காமல் போவதை விட தெரியாமல் போகிடுமோ என்பதும் ..

நண்பன் முஹம்மத் அபூபக்கர் சொல்வதும் மிக சரியானதே.. முதலாளி தனத்தை விட்டும் தொழிலாளியாகி கொண்டு இருக்கிறோம்...

வரும் காலங்களிலாவது முதலாளியாக முயற்சிப்போம் ....

வல்ல அல்லா துணை புரிவனாக...!!!

IP: 119.*.*.* Singapore

இந்த கவிதைக்கு நான் மூன்று முறை கருத்தெழுதி அது திருப்தி படாததால் அழித்துவிட்டேன். இது என் எழுத்துப்பணியில் ஏற்பட்ட தொய்வா? அல்லது அந்த அளவிற்கு இக்கவிதை என் மனதில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியதா? என சொல்லத் தெரியவில்லை.

இதே தளத்தில் நான் எழுதிய ”காயலின் காணாமல் போன விளையாட்டு” எனும் கட்டுரைக்கு நான் எடுத்துக்கொண்ட நாள் அவகாசமும், வரிகளும் சற்று அதிகம்தான். நான் பக்கம் பக்கமாக சொன்ன அத்தனை நிகழ்வுகளையும் ஒரே ஒரு கவிதை மூலம் பகிர்ந்து பரவசப்படுத்திவிட்டார். யார் இந்த பொக்கு? இவ்வளவு நாள் எங்கிருந்தார்? ஏன் எழுத்து மேடைக்கு வர இத்தனை தாமதம்? இப்படி எண்ணங்களை அலைபாய வைத்து விட்டார்.

வரிகளில் வடித்திருக்கும் வார்த்தை நயமும் வளமான நடையும் பொருத்தமான சொல்லும் கோர்த்தெடுத்த முத்தான கவிதை எனலாம்! பாராட்டாமல் இருக்க இயலாது. பள்ளிப் பருவத்தில் துள்ளித் திரிந்த காலம் அது! சொல்லித்தரவா வேண்டும்? கூடி விளையாடு பாப்பா எனும் பாரதியின் கூற்றை மெய்பித்தவர்களாயிற்றே நாம். நண்பர் பொக்கு தங்களின் எழுத்தில் ஓர் ஈர்ப்பு உள்ளது. தொடர்ந்து எழுதுங்கள். கவிதையோடு நின்றுவிடாமல் கட்டுரைகளும் எழுத முன் வாருங்கள். முதல் கவிதையிலேயே நான் தங்களின் ரசிகனாகவிட்டேன். வாழ்த்துக்கள்….!

அன்புடன்,
-ஹிஜாஸ் மைந்தன்.