{ முகநூல் கருத்துக்கள்}{ட்விட்டர் கருத்துக்கள்}

வேற்றுமையின்றி
ஒற்றுமையாய்
இளம் வயதில்
இன்பம் பொங்க
ஆடிய ஆட்டங்களும்
சுற்றித் திரிந்த சம்பவங்களும்
மலரின் மணமாய்
மனதில் வீசுகின்றன!

அன்று போல் இன்று வருமா?
அதை அசைபோட்டப் பார்த்தால்
சந்தேகத்தின் பிடி இறுக்குகின்றது!

ஆம்!

கோலி ஆட்டத்தைப் போல்
ஜாலி வருமா?

சோவி ஆட்டத்தில்
சோர்வு ஏது?

சிலம்பு ஆட்டம்
சந்தோஷத்தின் தோட்டம்!

படம் பெயர் கூறி
விளையாடிய ஆட்டம்
திடமாய் மனதில்
பதிந்துவிட்டது!

பட்டுப்பூச்சி விளையாட்டு
தொட்டுப் பார்க்கின்றன மனதை!

நாகம் விளையாட்டில்
தாகம் கூட மறந்துவிடும்!

லுடு ஆட்டம்
படு ஜோர்!

குரங்கு விளையாட்டு
உறங்கும்போதும்
கனவில் வலம் வருகின்றன!

கேரம்போர்டு விளையாட்டு
பாரம் இல்லாத பொழுதுபோக்கு!

டயர் விளையாட்டில்
டயர்டே கிடையாது!

பட்டாளம் அமைத்து
படைச் சிப்பாய் போல் காத்து
பரவசம் அடைந்த நாட்களை
மீண்டும் பெற முடியுமா?

பாட்டுக் கச்சேரியை
கேட்டு மகிழ்ந்து
ரசித்த காலத்தை இன்
று ருசிக்க முடியவில்லை!

அடுப்புக் கரித்துண்டை எடுத்து
எடுப்புத் தனமாய்
அவன் வாழ்க! ஒழிக! என்று
சுவருக்குச் சுவர் எழுதிய காட்சி
தடுப்பின்றி அலைபாயுதே...

பல்லியை அடித்தால்
பத்து நன்மை
தோரையை அடித்தால்
தொன்னூறு நன்மையென
மதியில்லா சிறுவயதில்
சதி செய்து அடித்ததை
நினைத்தால் நெஞ்சம்
வேதனையில் மூழ்குகிறது கொஞ்சம்!

இருந்தாலும் கூட
அணிலை அடித்தால்
ஆயிரம் பாவம்
என்று மனம் சொன்னதால்
எதற்கு அதன் சாபம் என
அடிக்காமல் விட்டதை நினைத்து
சற்று ஆறுதல் ததும்புகிறது!

பாடப் புத்தகத்தில்
மயில் முடியை வைத்துவிட்டு
குட்டி ஈன்றுள்ளதாயென
ஆவலாய் விழிகள்
எட்டிப் பார்த்ததைத்
தட்டிக் கழிக்க முடியுமா?

தும்பியின் வாலில்
நூலைக் கட்டிப் பறக்கவிட்ட
பழைய செயல்களை
மனதை விட்டும்
அகற்றிட முடியுமா?

நெல்லைத் தூவி
தொல்லை கொடுத்து
சிட்டுக்குருவியைப் பிடித்து
கூண்டில் அடைத்தது
உள்ளம் மறக்காத ஒன்று!

கொச்சை மொழி பேசும்
பச்சைக் கிளியைக்
கொஞ்சி மகிழ்ந்த
காலத்தை மனம் மறவாது!

சிரம் உயர்த்திப் பார்த்து
மரம் ஏறி
காகத்தின் முட்டையை
எடுத்த சம்பவத்தை
கரம் நினைத்துப் பார்க்கின்றன!

வீட்டு மடைக்குள் வைத்து
பட்டாசை வெடித்துவிட்டு
ஓடி ஒளிந்த செயல்கள் இன்று
தேடி வந்து நினைவூட்டுகின்றன!

செல்லச் சண்டையிட்டு - அதை
மெல்ல மறந்துவிட்டு
நட்பை மீண்டும் தொடர்ந்த காட்சி
மனதில் படரும் சாட்சி!

தோளுக்கு மேல் கரம்போட்டு
மச்சான் மக்காயென்று
உரிமைக் குரல் முழங்கிட
மகிமை பொங்கப் பழகியதை
மண்ணறை செல்லும் வரை
மனம் என்றுமே மறவாது!

என் இனிய
இளம்பருவ நண்பர்களே!
சிந்துகின்ற கண்ணீரோடு
சிந்திக்கின்றேன் இந்நாளில்!

சிறகு முளைத்த
பறவை போல் - இன்று
பறந்து சிதறிக்கிடக்கும்
உங்களை மீண்டும் சந்தித்து
மகிழ்வென்னும் ஆனந்தக் கடலில்
நீராடுவது எந்நாளோயென்று
ஏங்குது என் மனது!

இது எப்படி சாத்தியமாகும்?
வல்லிறையேகன் நாடினால்
என் நாட்டம் நிறைவேறும்!
இதுவே உண்மை சத்தியமாகும்!!
என்றே நன்றே கூறியவனாய்
நிறைவு செய்கின்றேன்
என்னிளமைக் காலத்தின்
இந்த நினைவுக் கவிதையினை!