IP: 117.*.*.* India

விருந்து சஹனில் பாரம்பர்யம் எதுவும் மாறிவிட்டதாக நான் நினைக்கவில்லை. எல்லாம் சிற்சில நடைமுறை மாற்றங்கள்தான். எந்த ஒரு நீண்ட பாரம்பரிய தொடர்புகளிலும் ,அவ்வக்கால நடைமுறை மாறுதல்கள் தவிர்க்க முடியாதவை. இவைகளை ஏற்றுக்கொண்டால்தான் அந்தப் பாரம்பரியமும் நீடித்து வாழும்.

உதாரணமாக ,செம்பு தாலம் கிடைத்தால் மட்டுமே நான் வலிமா விருந்து வைப்பேன் என்றால், இப்போது செம்பு தாலத்துக்கு எங்கே போவது...?

தாலத்திலும் விருந்து வைக்கலாம். அல்லது அருகருகே அமர்ந்து சாப்பிடும்படியாகவும் தனித்தனி தட்டுக்கள்,அல்லது வாழை இலைகளையும் வசதி போல பயன் படுத்திக் கொள்ளலாம். எதுவும் தவறில்லை என்பதே எனது கருத்து. எல்லாவற்றிலும் அருகருகே அமர்ந்துதான் சாப்பிடுகிறோம்...இங்கேயும் சமத்துவம் பேணப்படவே செய்கிறது.

இங்கே யாரோ ஒரு நண்பர் அருகருகே நின்று தொழும் போது மட்டும் தோற்று நோய் பரவாதா...?என்று கேட்டிருந்தார். பரவலாம். பரவாமலும் இருக்கலாம். எனினும் சாப்பிடும் ஒரு நிகழ்வு மற்ற எல்லாவற்றைக் காட்டிலும் சற்றே தனித்த ஓன்று. அதிலும் சுத்தம்,சுகாதாரம் நோய்த்தொற்று போன்றவைகள் குறித்து அதீத விழிப்புணர்ச்சி பெருகி நிற்கும் காலமிது. எனவே இணையாக சாப்பிட வரும் ஒருவரிடம் சுத்தம் இல்லையெனில் அவரோடு சகனில் அமரவில்லைஎனில்...அது சமத்துவம் மறுக்கும் செயல் என்று தவறாக நினைக்கக்கூடாது.

தம்பி எஸ் கே கூறிய சாப்பிட்டுவிட்டு கை துடைக்க டிஷ்யூ பேப்பர் அவசியம் கொடுக்க வேண்டும். இதில் எனக்குத் தனித்த அனுபவமே உண்டு.

ஏனெனில் ,நான் இதுபோன்ற விருந்துக்குப் போகும்போது ,நியூஸ் பேப்பரைக் கிழித்தால் அது சரியாக வராது என்பதால், என்னிடம் கிடக்கும் பழைய ஜூனியர்விகடன், ரிப்போர்டர் வார இதழ்களின் நடுப்பக்கத்தைத்தான் லேசாக அலுக்காமல் கிழித்துச் செல்வேன். அந்த நடுப்பக்கங்களில் தவறாமல், நமது சினிமா அம்மணிகளின் படம்தான் இருக்கும்.

எனக்கு ஒ கே...என்னோடு இருப்பவருக்கு அதைக் கொடுத்தால், அவர் என்னை ஒரு மாதிரியாக பார்க்கிறார்.

எனவே தம்பி எஸ் கே வின் யோசனையை கல்யாண வீட்டார் அமுல்படுத்தி என்போன்ற குஞ்சு -குளுவான்களை காக்க வேண்டும் என்று கேட்டுக்கொள்கிறேன்.