IP: 117.*.*.* India

பொதுமக்களின் பொதுபுத்தியில் ஆழமாக பதிந்துவிட்ட ஒன்றை அதிலிருந்து நீக்குவது பெரும் சிரமத்திற்கு உரிய ஓன்று. இந்த முதல் மாணவர் ,முதல் பரிசு சமாச்சாரம் அதில் ஓன்று. எல்லோரும் பாராட்டும் ஒரு விஷயத்தை இவன் என்ன இப்படி பார்கிறான் என எண்ண வேண்டாம்.

நாமக்கல் பள்ளிகளில் எவ்வாறு கல்வி கற்று கொடுக்கப்படுகிறது என்பதை அறிந்தவர்கள் யாரும் இவர்களை பாராட்ட மாட்டார்கள். அங்கு "கல்வி "கற்று கொடுப்பதில்லை. தேர்வில் எவ்வாறு முதலிடம் பிடிப்பது என்பதற்குரிய பயிற்சிதான் கொடுக்கப்படுகிறது. பிளஸ் டூ வகுப்பின் முதல் வருட பாடங்களை இங்கு நடத்தவே மாட்டார்கள். இரண்டு வருடமும் இரண்டாம் வருட கல்வி மட்டுமே இங்கு போதிக்கப்படும். மாணவி சொல்வது உண்மைதான். "உறக்கம் வராது."ஏனெனில் உறங்க விடமாட்டார்கள். சகோதரர்களே....தானாக பழுக்கும் கனியின் ருசி வேறு. அடித்து கணியவைக்கப்படும் கனியின் ருசி வேறு.

கல்வி எனபது ஐந்து நிமிடங்களில் நடந்து முடியும் ஓட்டப்பந்தயமோ, டி. வி களில் நடத்தப்பெறும் அதிர்ஷ்ட்டபோட்டியோ அல்ல. அல்லது அதிர்ஷ்டம் இருந்தால் விழும் பூட்டான் மாநில லாட்டரி பரிசோ அல்ல. 12 வருட உழைப்பில் மலரும் கனி அது. இதில் புரிந்து படித்தவர்கள் குறைய மார்க் வாங்குவதும், நெட்டுரு போடுபவர்கள் அதிக மார்க் வாங்குவதும் சகஜம். முதல் மார்க் வாங்குபவர்கள் பெரும்பாலும் நெட்டுரு கேஸ்கல்தான்.

நிறைய கல்விசார்ந்த அமைப்புகள் இதுபோன்ற விழாக்களை நடத்துவதால் மாணவ சமுதாயம் ஊக்கம் பெரும் என்று கருதியே மிகுந்த பொருட்செலவில் இவ்வாறு நடத்துகிறார்கள். மாணவர்களின் உளவியல் தெரிந்தவர்கள் இதை ஒருபோதும் ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார்கள். இது 50 மார்க் எடுத்தவன் தெம்மாடி, 51 மார்க் எடுத்தவனே கெட்டிக்காரன் என்று மாணவ சமுதாயத்தை கூறு போடுவதாகும். இவரளவுக்கு நாம் உழைத்தும நமக்கு இந்த யோகம் கிட்டவில்லையே..... என்று இன்னொரு மாணவனை வருந்த வைப்பதாகும். இது எந்த அளவுக்கும் மாணவ சமூகத்திற்கு துணை புரியாது.

போட்டிகள் நிறைந்த இந்த உலகில் இதெல்லாம் தேவைதான் என சிலர் வாதிடலாம். வாழ்வை நிறைவாக வாழ்ந்திட எப்போதும் வியர்வை வழியும் ஓட்டம் தேவையில்லை. சமச்சீரான நடையே போதும்.

யாரையும் நான் இதில் விமர்சிக்கவில்லை. எனது கருத்தையே எழுதியுள்ளேன். எனவே கணம் அட்மின் கத்தரி போட்டுவிட வேண்டாம்.

இன்றளவும் ஒரு மாணவனாக உணரும்....
கே. எஸ் முஹம்மத் ஷூஐப்