IP: 37.*.*.* Saudi Arabia

பரவசமடைய வைத்த பரிசளிப்பு விழா..!!

இந்த மாதிரியான விழாக்களை இதுவரை நெட்டில் பார்த்தேன், மகிழ்ந்தேன். ஆனால் இந்த நிகழ்ச்சிகளின் பின்னணி என்ன? ஒவ்வொருவரின் உழைப்பு என்ன? போன்ற விசயங்களை எல்லாம் அறியாமல் இருந்தது.

இந்த வருடம் வல்ல ரஹ்மானின் அருளால் இந்த நிகழ்சிகளில் பங்கு கொள்ளும் வாய்ப்புகள் கிடைத்தன. நிகழ்ச்சி முடியும் வரை அனைவர்களுக்கும் டென்ஷன்.. டென்ஷன்..டென்ஷன் தான்.

ஒவ்வொருவரும் அவர்களின் கடமையை மிகச்சரியாக செய்தார்கள். மேடை அலங்காரம் முதல், பரிசுகள் அனைத்தையும் கவரில் போட்டு ஒழுங்கு படுத்துவது வரை உற்சாகத்துடன் கூடிய ஆர்வத்தை காண முடிந்தது.

* சிறப்பு விருந்தினரை தெரிவு செய்து, அவரிடம் அனைத்து ஒப்புதலும் வாங்கி, அழைப்பிதழ்கள் அச்சடித்து விநியோகம் ஆராம்பித்து, விழா ஆரம்பிக்க இரண்டு நாள் இருக்கும் போது, என்னால் வர இயலவில்லை என்று விருந்தினர் அவர்கள் சொன்ன போது, அனைவர்களின் BP எவ்வாறு இருந்தது என்று மிசின் இல்லாமலே கணிக்க முடிந்தது.

* புதிய விருந்தினரை தெரிவு செய்ய ஒரு குரூப் சென்னையிலும், ஒரு குரூப் மதுரையிலும், ஒரு குரூப் தூத்துக்குடியிலும் அலைந்த அலைச்சல் இருக்கின்றதே..!!!

** இதற்கும் அதிகமாக கவலைகள் கூட... தலைவர் வாவு சம்சுத்தீன் ஹாஜி முதல் நாற்காலிகளை துடைத்த சிறுவர்கள் வரை அனைவர்களுக்கும் கவலைகள்..

கூட்டம் கம்மியாக இருந்தால் கவலை..
கூட்டம் அதிகம் வந்ததும் கவலை( சிற்றுண்டி, குடிப்புகள் பத்துமா பத்தாதா என்று)
தண்ணீர் பாக்கட்டுகள் முடிந்து, மீண்டும் வரும் வரை கவலை.
கூட்டத்தில் சிறு சலசலப்பு வந்தாலும் கவலை..
விருந்தினர்கள் முதல் கலந்து கொண்ட அனைவர்களும் மன நிறைவோடு அனுப்பனும் என்ற கவலை.
அதி முக்கியமாக, நடைபெறும் அனைத்து நிகழ்ச்சிகளும் மக்களுக்கு பிரயோசனமாக அமையனுமே என்ற கவலை..அப்பப்பா.. யார் முகத்திலும் வெளிச்சம் இல்லை.

இப்படி.. எதை எடுத்தாலும் டென்ஷன், கவலைகள் தான். இவர்களுக்கு என்ன பிரயோசனம் கிடைத்து விடப்போகிறது.. ஒரு ஐந்து ரூபாய் கூட வரவு இல்லாத ஒரு விசயத்திற்கு இவ்வளவு உழைப்பு, டென்ஷன் தேவை தானா..??

ஆமாம்.. ஆமாம்..எங்களுக்கு இவ்வுலகில் எந்த வரவும் தேவை இல்லை.. மக்களுக்கு நன்மை கிடைத்தால் போதும். எப்படியாவது நம் ஊரில் இருந்து சாதனை மாணவர்களை உருவாக்கிகாட்டனும், கல்லாமையை இல்லாமை ஆக்கனும், வல்ல ரஹ்மானிடம் நற்கூலி கிடைக்கனும் என்ற ஒரு வெறியை தான் என்னால் அவர்களிடம் காண முடிந்தது.

*** அனைத்து நிகழ்சிகளும் நிறைவாக நடந்து முடிந்து, இறுதியாக விருந்தினர்களை அனுப்பும் சமயம், அவர்கள் மிக சந்தோசத்துடன், மன நிறைவுடன் பாராட்டி சென்ற வார்த்தைகளை கேட்டதும், அனைத்து மக்களும் நிறைவாக சொன்ன வார்தைகளையும் கூடுதலாக கேட்டதும், ஒரு மன நிம்மதி கிடைத்ததே...!!! அனைவர்களின் முகத்தில் ஒரு பிரகாசம் கிட்டியதே….!!ஓஹ்ஹ்ஹ். அல்ஹம்து லில்லாஹ்.. இதற்க்கு தான் ஆசைப்பட்டாயா ராஜகுமாரர்களா...!!

யாரை பாராட்ட..யாருக்கு நன்றி சொல்ல…. புரியவில்லை.. இந்த நன்றிகள், பாராட்டுக்களை துஆ ஆக வல்ல ரஹ்மானிடம் டிரான்ச்பர் பண்ணிவிட வேண்டியது தான்.

அப்புறம்.. பரிசு பெற்ற நம் பெண் குழந்தைகள் மிகவும் சங்கையாக, முகத்தையும் மறைத்து மேடைக்கு வந்து பரிசுகள் வாங்கி சென்றார்கள். அதில் சில பிள்ளைகள், தாங்கள் பரிசு பெற்ற போது எடுத்த புகைப்படம் வேண்டும் என்று கேட்டது, ஒரு ஜோக்கு மாதிரி இருந்தது. புல் ஆக மறைத்து பரிசு வாங்குபவர் யார் என்று அவர்களுக்கே தெரியாது. ஒரு போட்டோவை எடுத்து, பல காப்பிகள் எடுத்து அனைவர்களுக்கும் கொடுத்து விடனும்.

ஆமாங்க..இந்த நிகழ்சிகளில் சென்ட்ரல் பள்ளிகளின் இரண்டு தலைமை ஆசிரியர்களும், எல்.கே. மெட்ரிக் பள்ளியின் முதல்வரும் காணக்கிடைக்க வில்லையே...!!

சாளை S.I.ஜியாவுத்தீன், அல்கோபார்