IP: 188.*.*.* Saudi Arabia

விதி என்பது எந்த நேரத்தில்? எந்தரூபத்தில்? எப்படி வரும்? என்பது யாருக்கும் தெரியாது! விபத்தில் பலியான இளவயது வாலிபன் மகேஷ் என்பர் என்பவர் ஒரு சில வருடங்களுக்கு முன் நமதூரில் சதுக்கைதெருவில் மளிகைக் கடை வைத்து நடத்தி வந்தவர். சிறப்புக் குழந்தையான அவரது கடைசி தம்பியின் பெயர் குமரேசன். எனவே கடை மற்றும் வாகனங்களுக்கும் குமரேசன் என்றே பெயர் தான் வைத்திருந்தனர். எங்கள் பகுதியில் மகேஷ் கூட இந்த பெயரில்தான் அழைக்கப்பாட்டு வந்தார்.

சிறு வயது முதலே நம் சமுதாய மக்களோடு நெருங்கிப் பழகி நன்மதிப்பையும், தாய்மார்களின் அன்பையும் பெற்று ஒரு சகோதரனைப் போன்று திகழ்ந்தவர். பழக்க வழக்கம் மற்றும் பேசும் விதம் யாவும் நம்மவர் சாயலில்தான் இருக்கும். எல்லோரும் உரிமையுடன் அடெய்! தம்பி, வாடா, போடா என்றுதான் அழைப்பார்கள்.

தனது கடின உழைப்பாலும், அதீத சுறுசுறுப்பாலும் வேன் ஒன்றை விலைக்கு வாங்கி அதன் மூலம் தனது வருமானத்தைப் பெருக்கி பல வாகனங்களையும் சொந்தமாக வாங்கும் அளவிற்கு அவரது வளர்ச்சி மிக வேகமாக இருந்தது.
என் வீட்டில் தோப்பு, குற்றாலம் மற்றும் அருகிலுள்ள ஊர்களுக்குச் செல்ல அவரை அல்லது அவர் சொல்லும் டிரைவர்களை மட்டுமே அழைத்துச் செல்லுவோம்.

நம்பிக்கையும், மரியாதையும் உள்ள நல்ல குணம் கொண்டவர். ஏதேனும் தேவைக்கு அவருக்கு போன் போட்டால் “லாத்தா அஸ்ஸலாமு அலைக்கும். நீங்க வையுங்க! நான் போடுறேன் லாத்தா” என ஒரு முஸ்லிம் சகோதரனைப் போன்று தான் உரிமையோடு பேசுவார்.

சுற்றுலா செல்லும் போது தனது கலகலப்பான துடுக்கான பேச்சுக்களால் நம் யாவரையும் கவர்ந்து நம் வீட்டுப் பிள்ளை போல் நடந்து கொள்வார். ஓரிரு தினங்களுக்கு முன்பு என் தாயார் வீட்டில் தோப்புக்குச் சென்று அங்கிருந்து திரும்ப வருவதற்காக “அடெ! குமரேசா (மகேஷ்) சீக்கிரமா வேனை அனுப்பு! நாங்க வீட்டுக்குப் போகணும்” என என் தங்கை அழைத்தபோது, “அட! இருங்க லாத்தா இப்ப என்ன அவசரம்? இன்னும் கொஞ்ச நேரம் பிள்ளைகளோடு நல்ல என்ஜாய் பண்ணிட்டு வாங்க… ஸ்கூல் லீவு தானே? நான் வேனை அனுப்பி வைக்கிறேன்” என்றவர். சம்பவ தினத்தன்று என் மூத்த தங்கை சதுக்கைத் தெரு (அமினாப் பள்ளி) அருகில் சுகக்குறைவுடன் இருக்கும் மதிற்பிற்குரிய பெருந்தகை உவைஸ் ஹாஜி அவர்களை நலம் விசாரித்து விட்டு வரும் போது, (சுமார் 6:00 மணியளவில்) அவ்வழியே சென்றுகொண்டிருந்த மகேஷ் பைக்கை நிதானித்து நிறுத்தி “என்ன லாத்தா தோப்பு எப்படி இருந்தது? என அவர் கேட்க “ அடெ! நீ 200 ரூபாய் கூட கேட்டியாமே? அதெல்லாம் தர மாட்டோம் என கேளியாகச் சொல்ல, “அதுக்கென்ன நீங்க தராட்டாலும் பரவாயில்லை லாத்தா! எங்க அப்பா போன் பண்ணி அவசரமா வா, மண் லாரி வந்திருக்குன்னு கூப்பிட்டாங்க நான் அதுக்குத்தான் அவசரமாப் போறேன். காசு அப்புறமா வாங்கிக்கறேன்” என கூறிச் சென்றுள்ளார்.

சற்று நேரத்திற்குள் வந்த செய்தி “குமரேசன் (மகேஷ்) இறந்து விட்டான்” பதறி போனது என் தங்கை மட்டுமல்ல! இச்செய்தியைக் கேட்டு உறைந்து போனது நானும் தான்!

தனது நற்குணத்தாலும் பழகும் விதத்தாலும் எங்கள் மனதில் இடம்பிடித்த மகேஷின் மறைவுக்கு எங்கள் குடும்பத்தினர் சார்பாக வருத்தத்தையும், அவரது தாய், தந்தை மற்றும் குடும்பத்தார் அனைவருக்கும் எங்கள் ஆழ்ந்த அனுதாபத்தையும் தெரிவித்துக் கொள்கின்றோம். ஒரு நல்லவரை நல்லவர் என சொல்வதில் எனக்கு தயக்கமில்லை!

வருத்தத்துடன்,
-ராபியா மணாளன் மற்றும் குடும்பத்தினர்.
முத்தாரம்மன் கோவில் தெரு (வடக்கு),
காயல்பட்டினம்