IP: 117.*.*.* India

மதிப்பிற்குரிய முருகன் அண்ணன் அவர்கள் கடமையே கண்ணென வாழ்ந்தவர்...

பொதுவாக இவரும் சரி, சுடலை அண்ணனும் சரி... சுகவீனமுற்ற நேரங்களிலும் பள்ளிக்கு வருவதைத் தவிர்த்ததில்லை... (மிகவும் இயலாமற்போனாலே தவிர!)

முருகன் அண்ணனின் மகனார் எங்கள் ஆசிரியர் சிதம்பரம் அவர்கள் எங்களுக்கு பாடம் நடத்திக்கொண்டிருப்பார்... அப்பா முருகன், அலுவலக உதவியாளராக அவரிடத்தில் அவ்வப்போது சுற்றறிக்கைக்கு கையெழுத்து பெற்றுச் செல்வார்... அந்நேரத்தில் நாங்கள் அவரை உற்று நோக்குவோம்... பெற்ற பிள்ளை உயர்வான இடத்தில் இருக்க அவனிடம் கையெழுத்து பெறும் நிலையாகிவிட்டதே என்ற ஆதங்கம் அவர் கண்களில் வருகிறதா என்று! ம்......ஹும்! ஏமாற்றமே எங்களுக்கு மிஞ்சும்! வீட்டில்தான் உறவே தவிர - பள்ளிக்கு வந்துவிட்டால் பணி நிமிர்த்தமான சந்திப்புதான் - பேச்சுதான் - செயல்தான்!

இன்றிருக்கும் அலுவலர்களும் ஒரு சுடலையாக, முருகனாக பணியில் சிறந்து மிளிர எனது வாழ்த்துக்களைத் தெரிவிப்பதோடு, முருகன் அண்ணனின் பிரிவால் துயருற்றுள்ள என் ஆசிரியர் சிதம்பரம் சார் உள்ளிட்ட குடும்பத்தினர் பொறுமை காக்க அன்புடன் வேண்டுகிறேன்...