IP: 117.*.*.* India

செய்தியைப் பார்த்ததும் நானும் எனது நண்பர்கள் சிலரும் சுப்பிரமணியபுரத்திற்கு விரைந்தோம். சார் அவர்களின் ஈமச்சடங்குகளில் இறுதிவரை பங்கெடுத்து குடும்பத்தாருக்கு ஆறுதல் சொல்லிவிட்டு வந்தோம். காயல்பட்டினத்திலிருந்து வந்திருந்த எங்களை அவர்கள் பார்த்தவுடன் சாரின் மாணவர்களா? என ஆச்சரியத்தோடும் சோகமான அந்த நேரத்திலும் கூட இன்முகத்தோடும் வரவேற்றனர்.

நான் ஆரம்பப்பள்ளியில் படிக்கும் போது சார் அவர்கள் எனக்கு 5ஆம் வகுப்பு வாத்தியார். அசம்பெளியில் “ஆதியருள் கனிந்திளங்கி அமர் ஜிப்ரீல் வழியாக”, எனும் பாடலுக்கு ஆர்மோனியப் பெட்டியில் விரல் வித்தை காட்ட அப்பன் சார் தபலா வாசிக்க இருவருக்கும் சரியான போட்டியாக இருக்கும்.

நம் மக்களோடு ஒன்றி நமது திருமறையின் சிறிய சூராக்களை மனப்பாடம் செய்த்து அடிக்கடி அதை ஓதியும் காட்டுவார். மதிய உணவுக்காக மிக்சர் வாங்கி வந்து சாப்பாட்டுடன் சேர்த்து சாப்பிடுவார். அந்த மறக்க முடியாத காலம் பலருக்கும் இருப்பதால்தான் பழைய மாணவர்கள் பலமுறை அவரது வீட்டுக்குச் சென்று சட்டைத்துணிகள், இனிப்பு போன்றவற்றை அன்பளிப்பாக வழங்கியும், ஹஜ்ஜிலிருந்து வரும் போது மக்காவிலிருந்து ஜம்ஜம் தண்ணீரும் கொடுத்து அளவலாவிவிட்டு வருவார்களாம். இச் செய்தியை அந்த நல்லாசிரியரை மண்ணுக்குள் மறைவு செய்யும் வேளையில் அவரது உறவினர் ஒருவர் நா தழுதழுக்க என்னிடம் கூறிய போது எனது கண்கள் நனைந்தன.

-L.K.பள்ளியின் முன்னாள் மாணவன்,
ஹிஜாஸ் மைந்தன்.