IP: 180.*.*.* India

ஆரோக்கியமான ஒரு தலைப்பில் கட்டுரையாளர் விவாதத்தைத் துவக்கியிருப்பதால் எனது கருத்தையும் பதிவு செய்தேன். ஆனால், அவர் வரிக்கு வரி பதில் கொடுப்பதிலேயே குறியாய் இருக்கிறார் போலும்.

என்னைப் பற்றி நான்தான் கூற வேண்டும். எல்லா விருந்துக்கும் நான் தாமதமாகப் போனதாகச் சொல்லவில்லை. அவ்வாறு தாமதமாகச் சென்ற காலங்களில் இதுபோன்ற நிகழ்வுகள் அதிகம் நடக்கும். நான் போனது போல சுமார் 20 முதல் 25 பேர் வரை அவ்வாறு வந்திருப்பார்கள். அவர்களுள் யாரையேனும் நான் தேர்ந்தெடுத்திருக்கலாம். அல்லது தனித்தட்டில் (ஒத்தால் ஸஹன்) சாப்பிட்டிருக்கலாம். இருந்தும் நான் அவ்வாறு செய்யவில்லை என்பதையே சொன்னேன்.

குறித்த காலத்தில் நான் விருந்துக்குச் செல்லும்போது கூட துணைக்கு ஆட்களை அழைத்துக்கொண்டு செல்லும் வழமை எனக்கு இருந்ததில்லை. நண்பர்கள் இணைந்து சென்றால், இரண்டிரண்டு பேராக அமர்வோம். தனியாகச் சென்றால், யார் இணைகிறாரோ அவருடன் அமர்ந்துகொள்வேன்.

இதுவும் எனது அனுபவம் மட்டுமல்ல. பலரது அனுபவங்களே!

கட்டுரையாளருக்கு ஸஹன் சாப்பாடு முறையே பிடிக்கவில்லை என்பதை (எனது இந்தக் கருத்துக்கு முந்திய) அவரது கருத்தின் மூலம் அறிய முடிகிறது. அது அவரது தனிப்பட்ட விருப்பம். அதை ஊருக்கான பொதுவிதியாக்க அவருக்கு எந்த உரிமையும் இல்லை.

ஆரோக்கியமான மாற்றங்களைச் செய்து, ஸுன்னத்தான ஸஹன் முறையைப் பேணுவதே சரியாக இருக்கும்.

பழத்தின் ஒரு பகுதி அழுகிவிட்டால், அதை மட்டும் தவிர்த்துவிட்டு சாப்பிட நாம் நினைப்போம். கட்டுரையாளரோ பழத்தையே வீசச் சொல்கிறார்.