IP: 178.*.*.* Qatar

தமது துவக்க நாகரீகத்தின் தொட்டிலான ஆற்றுப் படுகைகளிலும், நீரோட்டப் பாதையின் ஓரங்களிலும் குடியமர்ந்துக் கொண்ட மனிதன், காலப்போக்கில் மாசுக்களாலும், ஆக்கிரமிப்புகளாலும் இயற்கையின் ஓட்டத்தில் தமது கரங்களால் சுய நலத்துடன் அன்றாடம் தடைகளை ஏற்படுத்தியவன், அதே இயற்கைத் திருப்பி அடிக்கும் போது தான் அதன் வலி எவ்வளவு ஆழமானது என்பதை உணர்ந்துக் கொள்கிறான்.

வேர்களைத் தேடிய பயணம் போல், குளங்களையும் ஏரிகளையும் தேடிய நெடும் பயணம் மேற்கொள்ள வேண்டி இருக்கிறது. ஊடக உரிமையாளர்களும், தனியார் கல்லூரி நிறுவனர்களும், அரசியல் வாதிகளும், ரியல் எஸ்டேட் முதலைகளும் அவற்றைக் கையகப்படுத்திக் காலங்கள் பல சென்று விட்டன; இழப்புகளுக்குப் பின்னராவது அரசுகளும், பொதுமக்களும் சரியான படிப்பினை பெற்றுக் கொள்ளுவார்களா?

இயற்கையோடு ஒன்றிய வாழ்வுச் சூழலுக்குத் தங்களைத் தகவமைத்துக் கொள்வார்களா? குறைந்தபட்சம், ஏரிகளைத் தூர்வாரவோ, அணைக்கட்டுகளை அதிகப் படுத்தவோ, மழை நீர் சேகரிப்பை ஊக்குவிக்கவோ அரசுகள் செய்யுமா? என்பதைப் பார்க்கலாம்.

PhD ஆன கட்டுரை ஆசிரியர் (சகோதரி) அவர்களின் எழுத்துக்களில் இக்லாஸ் மிளிர்கிறது; இன்பச் சூழலிலும், சோதனைக் காலங்களிலும் மிகுந்த பக்குவத்துடனும் அதே சமயம் இறை நினைவிலேயே நிலைத்திருக்க வேண்டும் என்ற நன்னெறிக் கருத்துக்களை, பதற்றமில்லா எளிய எழுத்துக்கள் மூலம் மிக அழகாக அவர்கள் எடுத்தியம்பியுள்ளார்கள்.

தொடர்ந்து எழுதுங்கள் சகோதரி...!