IP: 175.*.*.* Sri Lanka

பார்ப்பதற்கும் படிப்பதற்கும் மிக ரம்மியமான செய்திகள். வெளிநாட்டில் இருக்கும்போது நாம் இந்தியர்கள் என்று சொல்வதில் பெருமைப் படுகிறோம். தமிழ் பேசும் மக்களை காணும்போது நாம் தமிழர்கள் என்பதில் பெருமைப் படுகிறோம். காயல்பட்டினத்துவாசிகளை காணும்போது எனக்கும் காயல்பட்டினம்தான் என்று சொல்லும்போது பெருமைப் படுகிறோம்.

ஆனால் காயல்பட்டினத்து மண்ணில் காலடி எடுத்து வைத்தவுடன் நமது அடையாளங்கள் மாறி விடுகின்றன அது இந்த மண்ணுக்குரிய வரமா அல்லது சாபமா என்று தெரியவில்லை. நான் காயல்பட்டினத்து சரித்திரத்தை படிக்கும்போதெல்லாம் மிக பெருமையாக உணர்வேன். ஆனால் காயல்பட்டினத்து மக்கள் கடந்து வந்து பாதைகளை பார்க்கும்போது சற்று முகம் சுழிப்பேன். விரிவாக அலச முடியாது எல்லோருக்கும் எனது ஆதங்கம் புரியும். இந்த நிலை மாற வேண்டும் அதற்கு இப்படிப் பட்ட காயல் நல மன்ற உறுப்பினர்கள் தாங்கள் ஊருக்கு விடுமுறைகளில் வந்திருக்கும் போது இதே போன்ற ஒரு நிகழ்ச்சியை நமதூரில் நடத்த வேண்டும்.

மராட்டிய மாநிலத்தில் சட்டமன்றம் ஒரு காலத்தில் மும்பையில் நடக்கும் பிறிதொரு காலத்தில் நாக்பூரில் நடக்கும்..எனவே கொஞ்சம் மாற்றி யோசித்து இப்படிப் பட்ட மனோரஞ்சிதமான நிகழ்ச்சிகளை இன்ஷா அல்லாஹ் அடுத்த ஆண்டு நமதூரில் நடத்திட முயற்சி செய்யுங்கள். அல்லாஹ் உங்களுக்கு ரஹ்மத் செய்வானாக. நிகழ்ச்சி ஏற்பாட்டாளர்களுக்கும் அதில் கலந்து கொண்டு நிகழ்ச்சியை வெற்றி பெற செய்த எல்லா நல்ல உள்ளங்களுக்கும் வாழ்த்துக்கள்.

ரியாத் நகரில் நடைபெற்ற காயல் அல்லையன்ஸ் கமிட்டி விழாவில் நான் கலந்து கொண்டு ''காயல்பட்டினத்தின் சிறப்புகள்'' என்று 15 நிமிடங்கள் பேச சொன்னார்கள். நான் பேசிக் கொண்டே இருக்கும்போது தலைவரிடம் கேட்டேன் 15 நிமிடம் ஆகிவிட்டதா? அவர் சொன்னார் 15 நிமிடம் முடிந்து 15 நிமிடம் ஆகிவிட்டது. நீ பேசு மருமகனே, உனது பேச்சைத்தான் ரசிக்கிறார்களே தவிர யாரும் மணியை பார்க்க வில்லை நீ தொடர்ந்து பேசு என்றார்கள். பேசி முடிந்ததும் எனக்கு முதல் பரிசு கிடைத்தது. அதே கூட்டத்தில் நான் அந்த மன்றத்தின் உறுப்பினராகவும் சேர்க்கப் பட்டேன். செயற்குழு உறுப்பினராகவும் பதவி உயர்த்தப் பட்டேன். சகோதரர் சுல்தான் அவர்கள் செயலாளர்.லண்டன் அபூபக்கர் ஹாஜி அவர்கள் தலைவர். ''மிக கஷ்டப்பட்டு தமிழில் பேசுகிறேன் நீங்கள் எல்லோரும் அதை புரியாமல் பேசிக் கொண்டிருக்கிறீர்களே'' என்று அவர்கள் எங்களை கடிந்து கொண்ட போது ஒரு இனம் புரியாத சந்தோஷம்.. பின்னர் துணை தலைவராக என்னை ஆக்கினார்கள்.

நான் தம்மாமுக்கு பணி மாற்றம் செய்யப் பட்டு அந்த பதவிகளை துறக்க வேண்டி வந்தது காலத்தின் கட்டாயம். இப்போது அவை மலரும் நினைவுகள். நாளை முதல்வராக பொறுப்பேற்றுக் கொள்ளப் போகிறோம் என்று பெருமிதத்துடன் இருந்தவர்கள் சிறை சென்றது போன்ற நிகழ்ச்சி.

EVERY MAN HAS TO MEET HIS WATERLOO