IP: 117.*.*.* India

A.L.S. மாமா
முன்னால்: ப(h)லம் பத்திரிகை ஆசிரியர்
இணையதள எழுத்தாளர்/சமூகநல ஆர்வலர்
காயல்பட்டடிணம்.

அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்:

2015 செப்டம்பர் 14 - ல் கவிஞர் முஸ்தாக் அஹமத் கவிதையான சமர் வாசித்தேன். 18ஆம் வரியில் காயல்நகரில் ஒவ்வொரு குடும்பத்திலும் குறைந்த பட்சம் ஒரு ஆலீம் ஒரு ஆலிமா - ஒரு ஹாபிழ் ஒரு ஹாபிழா வரிசைபடுத்தி பாராட்டி விட்டு கூடவே ஒரு புற்று நோயாளியும் இருப்பதாக கவி வரி நெஞ்சை தொட்டு கண்ணீர்யிடச் செய்து இன்றைய காயல் நிலை குறித்து எழுதி உள்ளீர்கள். உங்களின் இந்தகவிவரியை நமதூரில் பொது சேவை அரங்கில் உங்கள் பெயர் கூறி படித்து காட்டினார்கள். அரங்கில் இருந்தோர் இதயத்தில் இடம் பிடித்தீர். 64வது வரியில் வரும் காலத்தில் நட்ட மரங்களின் கூட்டுத்தொகை கொண்டே வரலாறு பதிவு செய்யும் என்றவரியும் மரத்தடியில் நின்ற நிழல் தரும் சுகம் போல் இருந்தது. என்னுடைய கட்டுரைகளில் மரம் வளர்க்கா விட்டாலும் பரவாயில்லை இருக்கும் மரத்தை வெட்டாதீர் என்று எழுதுவதுண்டு. நாம் அறிய வீதியில் நின்ற வேப்பை மரம் காணாமல் போயிற்று. அக்கரை இல்லாத மனிதர்களால் இது நடந்துவிட்டது. மரம் விடும் ஆக்ஸிஜன்தான் மனிதர்களுக்கும் மிருகங்களுக்கும் சுகம் தருவதோடு மழை அழைக்கும் ஒரு வேதியியல் பொருளாகும். இதில் வைட்டமின் நிறைந்திருப்பதை மக்கள் உணர்வதில்லை. நமதூர் அப்பாபள்ளி தெரு வழியாக போனால் வேப்ப மரநிழல் தரும் சுகத்துடன் உற்சாகமாக போக முடியும். வேப்பங்காற்று நோய் தீர்க்ககும் மருத்துவக் காற்று சென்ற காலத்தை மறப்போம். வருங்காலத்தில் வீதி எங்கும் வேப்ப மரம் வளர்ப்போம் வீட்டுத் தோட்டத்தில் பெருநெல்லி, மா, முருங்கை மரம் வளர்த்து நம் தேவைக்குபயன் படுத்தலாம். பள்ளிவாசல் மைய்ய வாடியில் பலா, நாவற்பழமரம், அத்திமரம், புளியமரம்அரசு ஆலமரம் மற்றும் மஞ்சனத்தி மருத்துவமரம் வளர்க்க சரியான இடம் பள்ளி நிர்வாகம் மனதில் இதை பதித்தால் வளரும் தெருவாசிகள் பலன் பெறுவார்கள். ஊரும் நலன்பெறும் செய்வார்களா?

- A.L.S. மாமா (ஓவியர்)